14 kwietnia już po raz trzeci w naszej parafii odprawiona została Msza Święta za Ojczyznę. Rozpoczęcie „Mazurkiem Dąbrowskiego” a zakończenie dziesiątką różańca w intencji ojczystego kraju to tylko niektóre z elementów tej Eucharystii. Najbardziej widocznym symbolem jest flaga narodowa, która wniesiona podczas śpiewania Hymnu i utwierdzona w przygotowanym dla niej miejscu – tuż obok obrazu „Jezu ufam Tobie” – trwa aż do samego końca celebracji.
Podczas kazania ks. Stanisław Bakes m.in. przytoczył „X przykazań legionisty” namawiając tym samym do zrobienia na ich podstawie „rachunku sumienia” względem Boga, Ojczyzny i bliźnich. Brzmiały one następująco:
I.
Pomnij iż ojcowie twoi byli rycerstwem chrześcijańskim u Chrystusa na ordynansach i słudzy Maryi.
II.
Najświętszą po Bogu tak w pokoju, jako i na wojnie jest Ojczyzna, wszelako miłość tę stwierdza jeno czyn.
III.
Święć przeszłość naszą narodową, wielkie czyny Przodków, Wodzów i Wieszczów poznając – rozpamiętując – naśladując.
IV.
Czcij Rodziców i kochaj Rodzinę, pamiętając na to, że Rodzina polska silna miłością, zdrowiem i pracą prawdziwie chrześcijańską i polską jest kamieniem węgielnym Wolnej Polski.
V.
Nie czyń nikomu krzywdy, jako że miłość bliźniego na wojnie nawet winna święcić swoje tryumfy cudowne. Nie zabijaj też ni w sobie, ni w towarzyszach broni tych najświętszych dóbr serca i duszy, które całe życie winieneś zachować i mieć je zawsze za przewodnie, a nie wstydliwie je ukrywać.
VI.
Czystość obyczajów przestrzegaj święcie, albowiem to daje największą moc charakterowi człowieka i żołnierza polskiego.
VII.
Nie naruszaj niczyjej własności, zwłaszcza jeśli to tobie zaopatrzenia koniecznego nie przynosi, a bliźniego staje się szkodą.
VIII.
Nie kłam przenigdy. Miłuj tylko prawdę. Wszak polska natura zawsze kłamstwem, oszustwem i oszczerstwem się brzydzi.
IX.
Nie pożądaj niczego, bez czego się obejść możesz. Jako żołnierz dąż do uproszczenia twego stanu
posiadania, wszystko co ponad konieczność jest, składając na ołtarzu tak potrzebującej Ojczyzny.
X.
A wszystkim co masz dziel się z towarzyszem broni, dbając oń nie mniej niż o siebie samego.
Z prostotą mienia łącz i prostotę ambicji, pożądając jeno chwały i dobra Ojczyzny.
Sama idea Mszy za Ojczyznę jest niejako przygotowaniem do obchodów 1050 rocznicy chrztu Polski, który miał miejsce prawdopodobnie 14 kwietnia 966 r. Data ta jest ważna dla całego państwa, ponieważ chrzest Mieszka I przyjmuje się za początek państwa polskiego.
Idea Mszy św. za Ojczyznę jest głęboko zakorzeniona w tradycji polskiej religijności. Według zapisu Jana Długosza tuż przed rozpoczęciem bitwy pod Grunwaldem król Władysław Jagiełło modlił się ze łzami w oczach o pokój, prosząc Boga o potrzebą w tej sytuacji pomoc. Jednak te najbardziej znane odprawiane były na warszawskim Żoliborzu w kościele pw. św. Stanisława Kostki przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę, a zainicjowane przez ks. prałata Teofila Boguckiego:
„W obliczu (…) wielkich wstrząsów, niepokojów, obaw i udręk, i w obliczu wielkiej odnowy, która szła szeroką falą przez kraj (…) zrodziła się myśl, aby w naszym kościele w każdą ostatnią niedzielę miesiąca (…) zanosić modły do Boga o pomyślność naszej Ojczyzny – mówił podczas Mszy św. odprawionej w niedzielę 22 lutego 1981 r. Była to pierwsza Msza św. w intencji Ojczyzny. Tłumaczył wówczas: Tylko przy pomocy modlitwy możemy w skomplikowanej sytuacji w kraju uczynić bardzo wiele: aby zwyciężyło dobro i rozsądek, aby zapanowała sprawiedliwość społeczna i poszanowanie człowieka, ład i pokój wewnętrzny, który zabezpiecza byt i wolność Ojczyzny.”
W naszej parafii Eucharystie w intencji Ojczyzny odbywają się czternastego dnia każdego miesiąca. Zachęcamy wszystkich do wspólnej modlitwy w Jej intencji oraz wykazywania się w ten sposób patriotyzmem, o który w dzisiejszych czasach tak trudno.
Link do zdjęć: https://www.flickr.com/photos/parafiawojciech/sets/72157643964576355/
Tekst i zdjęcia: Justyna Syganiec